చందమామ ప్రక్కన కూర్చున్నట్టయింది నాకు,
ఆ తరవాతే తెలిసింది అది నీ మోమని,
నీలాకాశం నావెంటే ఉన్నట్టయింది నాకు,
ఆ తరవాతే తెలిసింది అది నీ వోణీయని.
కెంపుల రంగేమిటో తెలిసింది నీ చుబుకం చూసాకే,
గులాబీ రేకలనుకున్నా, కావవి నీ అధరాలట..
చూసే కొద్దీ చూడాలని పించే అందమా,
అందానికే అర్ధం తెలిపే అందమా,ఆనందమా,
వెన్నెలవా, వేకువవా , ఆ రెండూ కలగలిపిన ముగ్ధమోహనమా,
ఈ తరగతికే అలంకారమా,
నీకిదే ఈ భావుకుడి స్వాగతం.
No comments:
Post a Comment